Μια σάτιρα της σύγχρονης «υψηλής» κοινωνίας, ένα έργο με καρδιά γεμάτη συναισθήματα που ξεχειλίζει από χιούμορ.

Ένα τέλειο ζευγάρι του σήμερα, πετυχημένο, κομψό και κοινωνικό, ζει την άψογη οικοδομημένη ζωή του στο Μανχάταν, χωρίς παιδιά και γονείς. Απέφυγαν συνειδητά τα μεν, απομάκρυναν τους δε. Μέχρι που εισβάλει στη ζωή τους, η Ελληνοαμερικανίδα μάνα, μια αληθινή αυταρχική Ελληνίδα που λέει τα πράγματα με το όνομά τους και κάνει άνω κάτω τον άρτια φτιαγμένο κόσμο του ζευγαριού.

Το έργο διαπραγματεύεται με χάρη την ενεργό γήρανση και τη δυνατότητα των ηλικιωμένων να παραμένουν ενεργοί σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και του έρωτα.