12.11.2024
«Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» | Από 15 Νοεμβρίου 2024
Νέα
Η Κεντρική Σκηνή του ΘΟΚ σηκώνει αυλαία, αυτή την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2024, με το έργο του Ματέι Βιζνιέκ Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα σε σκηνοθεσία Βαρνάβα Κυριαζή.
Ο Ματέι Βιζνιέκ είναι μια ιδιαίτερη και σημαντική περίπτωση του ευρωπαϊκού θεάτρου.
Συγγραφέας ακριβής και υπαινικτικός, αλλά και βαθιά πολιτικός, καλλιεργεί μέσα από την πλούσια εργογραφία του την ικανότητα να παρατηρεί ψύχραιμα τη σκληρή πραγματικότητα των καιρών του και να την αποτυπώνει με απογυμνωμένη, καλά ζυγισμένη αλλά και σκωπτική γλώσσα, δημιουργώντας ένα σκοτεινό, ποιητικό σύμπαν και, ταυτόχρονα, ένα σύμπαν αληθινό, που αντανακλά την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική κληρονομιά του, αγγίζοντας συγχρόνως το παγκόσμιο.
Βαρνάβας Κυριαζής
(απόσπασμα από το σκηνοθετικό σημείωμά του στο έντυπο της παραγωγής)
Μια διαμελισμένη οικογένεια που προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της. Η Μητέρα και ο Πατέρας –και οι δύο φυγάδες της θηριωδίας ενός πολέμου, και οι δύο πρόσφυγες– επιστρέφουν στο καμένο, ρημαγμένο σπίτι τους. Μόνιμή τους αγωνία είναι να βρεθεί ό,τι απέμεινε από τον νεκρό γιο τους. Ο τελευταίος καλείται στον κόσμο τους ως νεκροζώντανη παρουσία, φορέας των συμβάντων στα πεδία των μαχών της Ιστορίας, ενώ η κόρη τους πασχίζει να επιβιώσει στα χαρακώματα των πεζοδρομίων της παραπαίουσας Ευρώπης. Και γύρω τους ένα αναγνωρίσιμο ψηφιδωτό από επικίνδυνους όσο και γελοίους ανθρώπους που προκαλούν την ηθική της κοινωνίας. Ένας κόσμος που ασφυκτιά και ξεψυχά λίγο λίγο μέσα στα εθνικά και κοινωνικά ρήγματα, που κατακερματίζεται από την κατάρρευση των αξιών, την οικονομική εκμετάλλευση και την έλλειψη ανθρωπιάς, αλλά και ένας κόσμος που εμπεριέχει τη λύτρωση, αφού ακροβατεί ανάμεσα στην καταστροφή και στην αποκατάσταση.
Ο Ματέι Βιζνιέκ, ο πιο γνωστός και πολυπαιγμένος σύγχρονος συγγραφέας της Ρουμανίας, αναπτύσσει πότε με δραματικό τρόπο και πότε με γενναίες δόσεις χιούμορ μια βασανιστικά επίκαιρη ιστορία για την απώλεια και το πένθος, τον ξεριζωμό, το δράμα της προσφυγιάς, την επιστροφή στις πατρογονικές εστίες, τον αγώνα για επιβίωση και καλύτερη ζωή.
Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης Βαρνάβας Κυριαζής ζωντανεύει για πρώτη φορά στη σκηνή του ΘΟΚ τη διεισδυτική και απογυμνωμένη γλώσσα του Γαλλορουμάνου συγγραφέα, μεταφέροντας το ιδιαίτερο σκηνικό παιχνίδι μεταξύ ζωντανών και νεκρών, ποίησης και πεζότητας, ρεαλισμού και σουρεαλισμού, για να μας υπενθυμίσει τη σημασία της συνεχούς διαπραγμάτευσής μας με τον τόπο της μνήμης. Αρωγός του τα σπουδαία μουσικά θέματα του Μιχάλη Χριστοδουλίδη και ένα δουλεμένο σύνολο ηθοποιών και άλλων συντελεστών
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη
Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Βαρνάβας Κυριαζής
Μουσική: Μιχάλης Χριστοδουλίδης
Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Ιωάννου
Επιμέλεια Κίνησης: Ήβη Χατζηβασιλείου
Σχεδιασμός φωτισμού: Γεώργιος Κουκουμάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασίλης Παφίτης
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Φρόσω Μαύρου
Eιδικές κατασκευές-ζωγραφική εκτέλεση σκηνικού: Στέφανος Νεάρχου
Παίζουν: Άθως Αντωνίου, Φώτης Αποστολίδης, Θανάσης Δρακόπουλος, Σταυριάνα Καδή, Γιάννης Καραούλης, Αντρέας Κουτσόφτας, Άρης Κυπριανού, Παναγιώτης Κυριάκου, Βασίλης Μιχαήλ, Έρικα Μπεγέτη, Ανδριανή Νεοκλέους, Λοΐζος Παπαγεωργίου, Βασίλης Παφίτης, Λουκάς Προκοπίου, Αθηνά Σάββα
Συστήνεται για θεατές 15 ετών και άνω.